فارس من| باباهایی که روز پدر هم فراموش می شوند!

دلم می خواست معلم شوم ولی نشد که درسم را ادامه دهم.

این شد که در سن جوانی به جای اینکه آقامعلم شوم، بابای مدرسه شدم.

اما بابای مدرسه فقط برای بچه های مدرسه بودم، - خبرگزاری فارس ـ گروه آموزش و پرورش: به روی میز و نیمکت ها اسپری می زند و با یک دستمال تمیز می کند.

به رغم اینکه چند دقیقه ای است، در چارچوب درِ کلاس ایستادم اما آنقدر حواسش درگیر است که اصلا متوجه حضورم نمی شود.

  کارش که تمام می شود، برای برداشتن جارویی که کنار سطل آشغالی کلاس گذاشته است، متوجهم می شود؛ می پرسد: شما هنوز نرفتید؟ کاری دارید؟ .

  برخی اوقات، برنامه های آموزش و پرورش در مدارس برگزار می شود؛ گاهی اوقات خبرنگاران دعوت می شوند و گاهی هم دعوت نمی شوند؛ در پایان یکی از برنامه ها که خبرنگاران هم دعوت بودند، سراغ بابای مدرسه را گرفتم که گفتند طبقه دوم در حال تمیز کردن کلاس هاست.

* مرا بابای مدرسه صدا می کنند اما روز پدر فراموشمان می کنند! بابای مدرسه آرام است و کم حرف می زند؛ روی یکی از نیمکت هامی نشیند و می گوید: قبول کردم سرایدار مدرسه شوم چون کار کردن در مدرسه را دوست دارم.

بچه که بودم هر وقت بزرگتر ها می پرسیدند که می خواهی چه کاری شوی؟ می گفتم معلم.

خیلی دوست داشتم معلم شوم.